LIFE LESSONS

  Isa ka adlaw, ang mga parte sg lawas naga debate kung sin'o ang pinaka importante na part para mag lead and maging in-charge.
 
  Ang una nga nag hambal ang utok. Hambal nya, ako dapat and pinaka importante tungod kung indi sa akon, indi kamo tanan mag andar. Ako ang naga process sa inyo tanan.
 
  Nag object ang mata, hambal nya, panu mo ka mag work kung wala ako sg may gina hatag sa imo nga impormasyon paagi sa mga nakita ko? Ako ang mas importante, gani ako dapat ang in-charge.
 
  Nagsaligbat man ang kamot. Kami dapat ang in-charge, kung wala kami, wala kamo sg may mahimo kag makaptan.

  Nag intra man tyan (stomach). It states that nga kung wala sg may naga tunaw sg mga pagkaon para mag convert sa energy, indi kamo tanan makahino mag function.

  Then finally, from downstairs, nag singgit ang tiil, panu kamo maka halin kung wala kami? You won't go anywhere without us.

  So a rowdy argument took place. Everyone claims they are important wanting to be in-charge. All of a sudden, out of nowhere, the bunghole (karipunat), timidly butts in. "Could I be in charge?" Everyone looked at him and laughed. "What could you possibly do? You're not important! You're nothing but an arse."
So the butthole just quieted down and just closes it self.

  After the a while, ang tiil naging wobbly; and mga kamot naging numb; and tyan naging bloated and cannot digest; and mata blurry; and the brain is useless because nothing goes to him.

MORAL:  You don't have to be the most important person in your company to be up there, you just have to be an ASSHOLE.