END OF THE WORLD: EPIC FAIL!

Bag'o lang ko bugtaw,  May 22, 2011 na. Abi ko magunaw na ang kalibutan kagapon? Teh di na? Abi ko wala ko wala ko lang na'batayagan tungod nakatulog ako, teh, gina hulat hulat ko pa tani. Daw New Year lang nga, anticipated mo tapos nakatulugan mo ang countdown. I survive the First of the End of World I guess. Ang sunod nga date, indi ko na gid pag palampason, promise, as in. Hambal gani ni Steven Tyler sa Armageddon, "and I don't wanna miss a thing!" Mayu lang wala ko ginbaton ang pustahanay namon sg migo ko bah. Hambal ya indi mag guba ang kalibutan sa May 21. Pero kung enkaso nag daog ko, indi ko man gale gyapon mapuslan ang daog ko. Toinks! Pero at least tani wala na ko mga utang, quits na tanan nga loans, di ko na kinanlan ibalik ang libro sa library nga overdue na. Indi na naton kinanlan pag debatehan ang dipuga nga RH bill nga ina tungod ubos tanan nga Pilipino, siguro pati ang Pilipinas ma dula sa mapa. Anyway, back to reality, it's the end of the world as we know it and I feel fine. May isa ka tuig kag pito ka bulan pa ta na bilin antes ang sunod. In the mean time, party like its the end of the world.